Welke Franse rechtsstructuren vallen onder de Algemene Verordening Gegevensbescherming?
“De verwerkingsverantwoordelijke is de rechtspersoon (bedrijf, gemeente, enz.) of de natuurlijke persoon die het doel en de middelen van de verwerking vaststelt, d.w.z. het doel en de wijze waarop de verwerking wordt uitgevoerd” (CNIL)
De AVG is van toepassing op iedere organisatie, publiek of privaat, die persoonsgegevens verwerkt, al dan niet namens zichzelf. Daarom:
-
- Dat het gevestigd is op het grondgebied van de Europese Unie,
-
- Of dat haar activiteiten rechtstreeks gericht zijn op Europese inwoners.
In Frankrijk bestaan er verschillende soorten private, publieke en associatieve rechtsvormen. Hieronder vindt u een niet-uitputtende lijst van de belangrijkste rechtsvormen.
PRIVÉ JURIDISCHE STRUCTUREN
- Eenmanszaak (EI)
2. Eenpersoonsvennootschap met beperkte aansprakelijkheid (EURL)
3. Besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid (SARL)
4. Naamloze vennootschap (NV)
5. Eenpersoonsvennootschap (SASU)
6. Vereenvoudigde naamloze vennootschap (SAS)
7. Vennootschap onder firma (VOF)
8. Commanditaire vennootschap (SCS)
9. Commanditaire vennootschap op aandelen (CV)
10. Coöperatieve en participatieve vereniging (SCOP)
11. Burgerlijke Vastgoedmaatschappij (SCI)
12. Besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid (SELARL)
PUBLIEKE JURIDISCHE STRUCTUREN
- Openbare bestuursinstelling (EPA)
2. Openbare instelling van industriële en commerciële aard (EPIC)
3. Gemengde economiebedrijf (SEM)
4. Lokale naamloze vennootschap (SPL)
5. Gemeentelijke openbare instelling / gemeentehuis (EPC)
ASSOCIATIEVE JURIDISCHE STRUCTUREN
- Federatie
2. Verenigingswet 1901
3. Vereniging erkend als zijnde van openbaar nut (ARUP)
4. Algemene Belangenvereniging (AIG)
5. Culturele vereniging
6. Sportvereniging
7. Liefdadigheid
8. Beroepsverenigingen
LOKALE OVERHEDEN
Artikel 72 van de Grondwet voorziet in het bestaan van verschillende soorten lokale overheden:
- De gemeenten,
2. De afdelingen,
3. De regio's,
ECONOMISCHE BELANGENGROEPEN
- De EIG's.
PRIVÉ JURIDISCHE STRUCTUREN
Private rechtspersonen zijn entiteiten die door natuurlijke personen of rechtspersonen zijn opgericht om een commerciële, industriële of ambachtelijke activiteit uit te voeren. Ze kunnen onderworpen zijn aan vennootschapsbelasting (IS) of inkomstenbelasting (IR). Publieke rechtspersonen zijn entiteiten die door de staat of lokale overheden zijn opgericht om taken van algemeen belang te vervullen. Ze zijn onderworpen aan specifieke regels met betrekking tot controle en financiering.
Elk van hen moet voldoen aan de AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming), met name omdat zij alle gegevens van hun werknemers bewaren om loonstroken op te stellen. Voor de overgrote meerderheid van hen geldt dit afhankelijk van hun activiteit en de vertrouwelijkheid van de gegevens die zij moeten verwerken.
PUBLIEKE JURIDISCHE STRUCTUREN
Publieke rechtsvormen zijn rechtspersonen die door de staat of lokale overheden zijn opgericht om taken van algemeen belang te vervullen. Ze onderscheiden zich van private rechtsvormen door een aantal bijzonderheden, waaronder:
• Publiek doel: De belangrijkste missie van publieke juridische structuren is het vervullen van een taak van algemeen belang, zoals gedefinieerd door de staat of lokale autoriteiten. Ze moeten daarom het algemeen belang dienen en niet dat van een individu of een groep individuen.
• Overheidscontrole: Publieke rechtsvormen zijn onderworpen aan overheidscontrole, uitgeoefend door overheidsorganen of lokale overheden. Deze controle is bedoeld om de juiste besteding van overheidsgelden en de naleving van de taak van algemeen belang te waarborgen.
• Publiek bestuur: Publieke rechtsvormen worden bestuurd door personen die zijn aangesteld door de staat of lokale overheden, niet door aandeelhouders of particuliere eigenaren. Ze zijn daarom onderworpen aan specifieke governanceregels, die transparantie en verantwoordingsplicht beogen te waarborgen.
• Overheidsfinanciering: Publieke rechtsvormen worden grotendeels gefinancierd met publieke middelen, van de staat of lokale overheden. Ze kunnen ook profiteren van donaties en subsidies, maar hun belangrijkste financiering blijft publiek.
• Publieke verantwoording: Publieke rechtsvormen zijn verantwoordelijk voor het juiste gebruik van publieke middelen en de vervulling van hun taak van algemeen belang. Ze kunnen worden vervolgd indien zij deze verplichtingen niet nakomen.
Samenvattend hebben publiekrechtelijke structuren als voornaamste missie het vervullen van taken van algemeen belang, zijn ze onderworpen aan publiek toezicht, worden ze beheerd door personen die door de staat of lokale autoriteiten zijn aangesteld, worden ze grotendeels gefinancierd met publieke middelen en zijn ze verantwoordelijk voor het juiste gebruik van deze middelen en het volbrengen van hun missie.
ASSOCIATIEVE JURIDISCHE STRUCTUREN
Elk type vereniging of federatie heeft zijn eigen specifieke kenmerken wat betreft werkingsregels, verantwoordelijkheden, financiering, enz. en moet worden gekozen op basis van de doelstellingen van de vereniging. Elk van hen moet voldoen aan de AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming), wat cruciaal kan zijn, afhankelijk van de vertrouwelijkheid van de gegevens die ze moeten verwerken.
Deze associatieve rechtsvormen zijn rechtspersonen die door natuurlijke personen of rechtspersonen zijn opgericht en die tot doel hebben om non-profitdoelstellingen na te streven en projecten of activiteiten uit te voeren op verschillende gebieden, zoals cultuur, sport, solidariteit, milieu, enz. Zij onderscheiden zich van publiek-private rechtsvormen door een aantal bijzonderheden, waaronder:
• Vrijheid van vereniging: Wettelijke verenigingen worden opgericht op basis van het vrije lidmaatschap van hun leden, zonder dat zij hiervoor voorafgaande toestemming van de staat of een andere overheidsinstantie nodig hebben. Deze vrijheid is vastgelegd in internationale en nationale teksten met betrekking tot mensenrechten en fundamentele vrijheden.
• Non-profit: De juridische structuren van verenigingen streven naar belangeloze doelen, zonder winstoogmerk voor hun leden of bestuurders. Alle winst die door hun activiteiten wordt gegenereerd, moet worden herinvesteerd in het bereiken van hun doelstellingen.
• Autonomie: De juridische samenwerkingsverbanden worden beheerd door hun leden, die een grote autonomie hebben in de organisatie van hun activiteiten, het beheer van hun middelen en het bepalen van hun strategie.
• Transparantie: Juridische verenigingen zijn onderworpen aan transparantieregels, die het goede beheer van hun middelen en de legitimiteit van hun beslissingen moeten waarborgen. Zij moeten met name een regelmatige boekhouding voeren, hun jaarrekening publiceren en verslag uitbrengen aan hun leden over hun activiteiten.
• Verantwoordelijkheid: Juridische verenigingen zijn verantwoordelijk voor hun daden en beslissingen tegenover hun leden, maar ook tegenover derden met wie ze samenwerken. Ze kunnen worden vervolgd in geval van schuld of het niet nakomen van hun verplichtingen.
Samengevat, de verenigingsrechtelijke rechtsvormen hebben een non-profitdoelstelling, zijn opgericht op basis van het vrije lidmaatschap van hun leden, hebben een grote autonomie in hun bestuur, zijn onderworpen aan transparantieregels en zijn verantwoordelijk voor hun handelingen en beslissingen.
LOKALE OVERHEDEN
In Frankrijk is een territoriale overheid een publiekrechtelijke rechtspersoon die binnen haar grondgebied bepaalde bevoegdheden uitoefent die haar door de staat zijn toegekend.
Artikel 72 van de Grondwet voorziet in het bestaan van lokale overheden; zij nemen "besluiten over alle bevoegdheden die op hun niveau het beste kunnen worden uitgeoefend".
Ditzelfde artikel bepaalt dat deze gemeenschappen zichzelf vrijelijk kunnen besturen via gekozen raden. Ze hebben dus juridische en financiële autonomie, maar alleen bestuurlijke bevoegdheden die bij wet zijn toegekend.
Lokale overheden onderscheiden zich van andere publieke rechtsvormen door een aantal bijzonderheden, met name:
• Nabijheid: Lokale overheden zijn lokale structuren die zo dicht mogelijk bij de behoeften van burgers staan. Ze zijn verantwoordelijk voor het leveren van lokale publieke diensten zoals ruimtelijke ordening, onderwijs, cultuur, sport, gezondheidszorg, vervoer, enz.
• Autonomie: Lokale overheden hebben een zekere autonomie in hun bestuur en organisatie, ook al is deze wettelijk beperkt. Zo kunnen ze hun lokale beleid bepalen en regels aannemen die zijn afgestemd op hun grondgebied.
• Het electieve karakter: Lokale overheden worden bestuurd door lokale gekozen bestuurders, die tijdens lokale verkiezingen door de burgers worden gekozen. Deze gekozen bestuurders zijn verantwoordelijk voor het nemen van belangrijke beslissingen voor het bestuur van de lokale overheid.
• Financiering: Lokale overheden hebben hun eigen begroting, die grotendeels bestaat uit lokale belastingen (onroerendezaakbelasting, woonlasten, enz.) en staatssubsidies. Ze kunnen ook hun eigen inkomsten innen, afhankelijk van de publieke diensten die ze leveren.
• Samenwerking: Lokale overheden kunnen met elkaar samenwerken om gezamenlijke acties uit te voeren, materieel of diensten te delen of hun middelen te bundelen. Deze samenwerking kan plaatsvinden op intergemeentelijk, departementaal, regionaal of internationaal niveau.
Samengevat hebben lokale overheden de missie om lokale publieke diensten te verlenen, hebben ze een zekere autonomie in hun bestuur en organisatie, worden ze geleid door lokaal gekozen vertegenwoordigers, hebben ze een eigen begroting en kunnen ze met elkaar samenwerken.
ECONOMISCHE BELANGENGROEPEN en de AVG
Een economisch samenwerkingsverband (GIE) is een groep met rechtspersoonlijkheid die haar leden (waarvan er minstens twee moeten zijn) de mogelijkheid biedt een deel van hun activiteiten te bundelen om de resultaten van deze activiteiten te ontwikkelen, te verbeteren of te vergroten, met behoud van hun eigenheid. De groep kan een burgerlijk of commercieel doel hebben. Deze tussenvorm tussen een vennootschap en een vereniging, die enkel tot doel heeft de activiteiten van haar leden uit te breiden, werd ingesteld bij de verordening van 23 september 19672, die thans is opgenomen in het Wetboek van Koophandel in de artikelen L251-1 [archief] e.v.
De EIG wordt vastgelegd in een schriftelijk document dat een aantal gegevens bevat en moet worden ingeschreven in het handelsregister (RCS).
De leden van de EIG zijn hoofdelijk aansprakelijk voor de schulden, waardoor een deel van het belang verloren gaat en het gebruik ervan wordt bemoeilijkt.
De EIG heeft echter het voordeel dat zij onderworpen is aan zeer flexibele rechtsregels, met name wat betreft het maatschappelijk kapitaal (mogelijkheid tot oprichting zonder kapitaal), het doel (dat burgerlijk of commercieel kan zijn) en de organisatievormen. Er moet grote aandacht worden besteed aan het formuleren van het doel van de EIG, aangezien de groep zich jegens derden verbindt door elke handeling van de bestuurders die binnen dit doel valt.
De keuze van de EIG in het kader van een project moet met de nodige voorzichtigheid gebeuren. Deze beperkt de mogelijkheden voor eventuele latere diversificatie, en bovendien zullen de kosten van een eventuele omzetting van de bedrijfsnaam vanuit fiscaal oogpunt doorgaans prohibitief hoog zijn.
Een GIE bestaat uit meerdere bedrijven. Iemand die door deze groep wordt gerekruteerd, zal parttime voor deze bedrijven werken.