Het labyrint

Op de manier van Kafka

Privacybescherming is een donker en kronkelig doolhof, 
Waar elke stap ons in de diepste duisternis kan storten, 
Het biedt ons eenzaamheid, intimiteit, vrijheid, 
Maar het kan ook een dodelijke val worden, een eindeloze nachtmerrie.
Als een stille bewaker, het schild van privacy, 
Verwerp nieuwsgierige blikken, genadeloze oordelen, 
Maar het kan ons ook isoleren, ons van alle contact distantiëren, 
En ons in een ziekelijke eenzaamheid storten, waaruit geen uitweg is.

Privacybescherming is dus een tweesnijdend zwaard, 
Een heilig recht, maar ook een zware last om te dragen, 
Het geeft ons de vrijheid om onszelf te zijn, maar ook, 
Dwingt ons om voortdurend onze innerlijke demonen onder ogen te zien.
Want zonder dit zouden we weerloze wezens zijn, 
Onderworpen aan de grillen van de maatschappij, moraal, macht, 
Maar met haar zijn we gedoemd te strijden, 
Tegen onze angsten, onze twijfels, onze diepste zorgen.

Privacybescherming is dus een uitdaging, 
Een permanente uitdaging, een nooit eindigende zoektocht, 
Waar elke stap ons dichterbij of verder van onszelf kan brengen, 
In een complex labyrint, waar niets ooit zeker is.