Achter het masker van blikken

In de stijl van MOLIERE

In deze komedie van manieren benadrukt Molière het belang van privacy in een maatschappij waar schijn en roddels de boventoon voeren. De personages, geconfronteerd met de constante observatie van de mensen om hen heen, proberen hun geheime tuin, hun intimiteit, te behouden. Molière herinnert ons er zo aan dat privacy een fundamenteel recht is, een ruimte waar iedereen echt zichzelf kan zijn. Het is een stuk dat ons uitnodigt om na te denken over de waarde van privacy in ons eigen leven en deze te beschermen tegen nieuwsgierige blikken.

Achter de schermen van de samenleving, tussen de poppen die dansen op het ritme van de conventies, komt een heel bijzonder personage naar voren: de beschermingswet I

Scène 1: De woonkamer van een burgerlijk huis

(De heer Harpagon, een gierige burger, zit aan zijn tafel en telt gulzig zijn gouden munten. Élise, zijn dochter, komt discreet binnen.)

Elise: Mijn lieve vader, sta mij toe om met u te spreken over een kwestie die mij na aan het hart ligt.

Harpagon (onderbrekend, zonder op te kijken): Spreek, spreek! Maar doe het snel, ik heb nog schatten te tellen.

Elise: Dit is ons privéleven, Vader. In deze maatschappij waar alles onder de loep wordt genomen, is het essentieel om onze geheimen en onze privacy te beschermen.

Harpagon: Mijn dochter, je hebt het over een hersenschim! Welk belang moeten we hechten aan dit privéleven? Zie je niet dat onze wereld gebaseerd is op schijn en roddels?

Elise: Maar Vader, ons privéleven is onze geheime tuin, een ruimte waar we echt onszelf kunnen zijn, zonder angst voor de blik van anderen.

Scène 2: De straat, voor het huis

(Valère, een jongeman die verliefd is op Élise, sluit zich aan bij Mariane, een verlegen en gereserveerde jonge vrouw.)

Valère: Mariane, mijn lieve vriendin, het is essentieel om onze privacy te beschermen in deze maatschappij die hongert naar schandalen en roddels.

Mariane: Oh, Valère, ik ben het met je eens! Maar hoe kunnen we dit bereiken als we constant worden geobserveerd en beoordeeld?

Valère: We moeten voorzichtig zijn, onze gesprekken geheim houden en plekken kiezen waar we elkaar kunnen ontmoeten, ver weg van nieuwsgierige blikken.

Mariane: Wat een uitdaging is dat! Elke stap die we zetten wordt onderzocht, elk woord dat we spreken wordt geobserveerd.

Akte II

Scène 1: Het park, vlakbij een fontein

(Harpagon, Élise, Valère en Mariane ontmoeten elkaar en zoeken een veilige plek om te praten.)

Harpagon: Wat zie ik hier? Mijn dochter in het gezelschap van deze jongeman? En wie is deze jonge vrouw? Wat betekent dit?

Elise: Vader, laat ons alstublieft onze privacy behouden. Geef ons een ruimte waar we elkaar kunnen vertrouwen zonder angst voor uw oordeel.

Harpagon: Mijn dochter, ik begrijp je verzoek. Privacy is een concept dat gerespecteerd moet worden. Maar ik wil de waarheid weten! Wie zijn deze vreemden?

Valère: Meneer, we zijn gewoon geliefden die op zoek zijn naar een rustig hoekje om onze gevoelens te delen. Privacy is een kostbaar bezit, een bubbel van intimiteit die we moeten beschermen.

Akte III

Scène 1: De woonkamer, de laatste confrontatie

(Harpagon, Élise, Valère, Mariane en een paar bijpersonages raken verwikkeld in een gespannen confrontatie.)

Harpagon: Élise, Valère, Mariane, jullie hebben me overtuigd van het belang van privacy. Ik verleen jullie dit voorrecht, op voorwaarde dat jullie loyaliteit en respect tonen aan onze familie.

Elise: Dank u wel, Vader! We zullen u niet teleurstellen. Privacy is een kostbaar bezit dat we zullen beschermen.

Valère: Meneer Harpagon, we stellen uw begrip op prijs. We doen er alles aan om uw vertrouwen te respecteren en onze privacy te beschermen tegen nieuwsgierige blikken.

Mariane: Dank u wel, meneer. Privacy is een toevluchtsoord waar onze gevoelens kunnen bloeien, vrij van oordelen van buitenaf.