Ποιες γαλλικές νομικές δομές επηρεάζονται από τον Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων;

«Ο υπεύθυνος επεξεργασίας δεδομένων είναι η νομική οντότητα (εταιρεία, δήμος κ.λπ.) ή το φυσικό πρόσωπο που καθορίζει τους σκοπούς και τα μέσα της επεξεργασίας, δηλαδή τον στόχο και τον τρόπο με τον οποίο αυτή εκτελείται» (CNIL)

Ο ΓΚΠΔ ισχύει για κάθε οργανισμό, δημόσιο ή ιδιωτικό, που επεξεργάζεται προσωπικά δεδομένα για ίδιο λογαριασμό ή όχι, επομένως:

• • Ότι είναι εγκατεστημένο στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

• • Ή ότι η δραστηριότητά του στοχεύει άμεσα τους Ευρωπαίους κατοίκους.

Στη Γαλλία, υπάρχουν διάφοροι τύποι ιδιωτικών, δημόσιων και συνεταιριστικών νομικών δομών. Ακολουθεί μια μη εξαντλητική λίστα των κύριων σχετικών δομών.

ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ

1. Ατομική επιχείρηση (ΑΕ)

2. Μονοπρόσωπη εταιρεία περιορισμένης ευθύνης (EURL)

3. Εταιρεία περιορισμένης ευθύνης (SARL)

4. Ανώνυμη εταιρεία (Α.Ε.Ε.)

5. Απλουστευμένη μονοπρόσωπη ανώνυμη εταιρεία (SASU)

6. Απλουστευμένη ανώνυμη εταιρεία (SAS)

7. Ομόρρυθμη Εταιρεία (Ο.Ε.Ο.)

8. Ετερόρρυθμη εταιρεία (Ε.Ε.Ε.)

9. Ετερόρρυθμη εταιρεία με μετοχές (SCA)

10. Συνεταιριστική και συμμετοχική κοινωνία (SCOP)

11. Εταιρεία Αστικών Ακινήτων (SCI)

12. Εταιρεία περιορισμένης ευθύνης για την άσκηση επαγγέλματος (SELARL)

ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ

1. Δημόσιος διοικητικός οργανισμός (EPA)

2. Δημόσια εγκατάσταση βιομηχανικού και εμπορικού χαρακτήρα (EPIC)

3. Εταιρεία μικτής οικονομίας (SEM)

4. Τοπική δημόσια εταιρεία (ΤΔΕ)

5. Δημόσιο ίδρυμα / δημαρχείο (EPC)

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΚΕΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ

1. Ομοσπονδία

2. Νόμος περί σωματείων του 1901

3. Σύλλογος που αναγνωρίζεται ως δημόσιας ωφέλειας (ARUP)

4. Ένωση Γενικού Συμφέροντος (AIG)

5. Πολιτιστικός σύλλογος

6. Αθλητικός σύλλογος

7. Φιλανθρωπία

8. Επαγγελματικά συνδικάτα

ΤΟΠΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

Το Άρθρο 72 του Συντάγματος προβλέπει την ύπαρξη διαφόρων τύπων τοπικών αρχών:

1. Οι δήμοι,

2. Τα τμήματα,

3. Οι περιφέρειες,

ΟΜΑΔΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

1. Οι ΟΟΣ.

ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ

Τα ιδιωτικά νομικά πρόσωπα είναι οντότητες που δημιουργούνται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την άσκηση εμπορικής, βιομηχανικής ή βιοτεχνικής δραστηριότητας. Ενδέχεται να υπόκεινται σε εταιρικό φόρο (ΦΦ) ή φόρο εισοδήματος (ΦΕ). Τα δημόσια νομικά πρόσωπα είναι οντότητες που δημιουργούνται από το κράτος ή τις τοπικές αρχές για την εκπλήρωση αποστολών γενικού συμφέροντος. Υπόκεινται σε συγκεκριμένους κανόνες σχετικά με τον έλεγχο και τη χρηματοδότηση.

Κάθε μία από αυτές πρέπει να συμμορφώνεται με τον ΓΚΠΔ – Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων, ιδίως επειδή διατηρεί όλα τα δεδομένα των εργαζομένων της για τη σύνταξη μισθοδοτικών εκκαθαριστικών, και για τη μεγάλη πλειοψηφία αυτών, ανάλογα με τη δραστηριότητά τους και την ευαισθησία των δεδομένων που υποχρεούνται να επεξεργάζονται.

ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ

Οι δημόσιες νομικές δομές είναι νομικές οντότητες που δημιουργούνται από το κράτος ή τις τοπικές αρχές για την εκπλήρωση αποστολών γενικού συμφέροντος. Διακρίνονται από τις ιδιωτικές νομικές δομές από διάφορες ιδιαιτερότητες, όπως:

• Δημόσιος σκοπός: Η κύρια αποστολή των δημόσιων νομικών δομών είναι η εκπλήρωση μιας αποστολής γενικού συμφέροντος, η οποία ορίζεται από το κράτος ή τις τοπικές αρχές. Συνεπώς, πρέπει να υπηρετούν το γενικό συμφέρον και όχι αυτό ενός ατόμου ή μιας ομάδας ατόμων.

• Δημόσιος έλεγχος: Οι δημόσιες νομικές δομές υπόκεινται σε δημόσιο έλεγχο, ο οποίος ασκείται από κρατικούς φορείς ή τοπικές αρχές. Αυτός ο έλεγχος στοχεύει στη διασφάλιση της ορθής χρήσης των δημόσιων πόρων και της συμμόρφωσης με την αποστολή γενικού συμφέροντος.

• Δημόσια διακυβέρνηση: Οι δημόσιες νομικές δομές διοικούνται από άτομα που διορίζονται από το κράτος ή τις τοπικές αρχές, όχι από μετόχους ή ιδιώτες ιδιοκτήτες. Ως εκ τούτου, υπόκεινται σε συγκεκριμένους κανόνες διακυβέρνησης, οι οποίοι στοχεύουν στη διασφάλιση της διαφάνειας και της λογοδοσίας.

• Δημόσια χρηματοδότηση: Οι δημόσιες νομικές δομές χρηματοδοτούνται σε μεγάλο βαθμό από δημόσια κεφάλαια, από το κράτος ή τις τοπικές αρχές. Μπορούν επίσης να επωφεληθούν από δωρεές και επιδοτήσεις, αλλά η κύρια χρηματοδότησή τους παραμένει δημόσια.

• Δημόσια λογοδοσία: Οι δημόσιες νομικές δομές είναι υπεύθυνες για την ορθή χρήση των δημόσιων πόρων και την εκπλήρωση της αποστολής δημοσίου συμφέροντος που τους αποσκοπεί. Μπορούν να διωχθούν για μη εκπλήρωση αυτών των υποχρεώσεων.

Συνοπτικά, οι δημόσιες νομικές δομές έχουν ως κύρια αποστολή τους την εκπλήρωση αποστολών γενικού συμφέροντος, υπόκεινται σε δημόσιο έλεγχο, διοικούνται από άτομα που διορίζονται από το κράτος ή τις τοπικές αρχές, χρηματοδοτούνται σε μεγάλο βαθμό από δημόσια κεφάλαια και είναι υπεύθυνες για την ορθή χρήση αυτών των κεφαλαίων και την εκπλήρωση της αποστολής τους.

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΚΕΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ

Κάθε τύπος συλλόγου ή ομοσπονδίας έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες όσον αφορά τους κανόνες λειτουργίας, τις αρμοδιότητες, τη χρηματοδότηση κ.λπ. και πρέπει να επιλέγεται με βάση τους στόχους του συλλόγου. Κάθε ένας από αυτούς πρέπει να συμμορφώνεται με τον ΓΚΠΔ - Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων, και αυτό μπορεί να είναι κρίσιμο ανάλογα με την ευαισθησία των δεδομένων που πρέπει να επεξεργαστεί.

Αυτές οι ενώσεις νομικών δομών είναι νομικές οντότητες που δημιουργούνται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, με στόχο την επιδίωξη μη κερδοσκοπικών στόχων και την υλοποίηση έργων ή δραστηριοτήτων σε διάφορους τομείς όπως ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, η αλληλεγγύη, το περιβάλλον κ.λπ. Διακρίνονται από τις δημόσιες και ιδιωτικές νομικές δομές από διάφορες ιδιαιτερότητες, όπως:

• Ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι: Οι νόμιμες συνεταιριστικές δομές δημιουργούνται με βάση την ελεύθερη συμμετοχή των μελών τους, χωρίς να χρειάζεται να λάβουν προηγούμενη άδεια από το Κράτος ή οποιαδήποτε άλλη δημόσια αρχή. Αυτή η ελευθερία κατοχυρώνεται σε διεθνή και εθνικά κείμενα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες.

• Μη κερδοσκοπικός: Οι νομικές δομές των ενώσεων στοχεύουν στην επιδίωξη ανιδιοτελών στόχων, χωρίς να επιδιώκουν την αποκόμιση κερδών για τα μέλη ή τους διευθυντές τους. Οποιαδήποτε κέρδη προκύπτουν από τις δραστηριότητές τους πρέπει να επανεπενδύονται στην επίτευξη των στόχων τους.

• Αυτονομία: Οι συνεταιριστικές νομικές δομές διοικούνται από τα μέλη τους, τα οποία έχουν μεγάλη αυτονομία στην οργάνωση των δραστηριοτήτων τους, στη διαχείριση των πόρων τους και στον καθορισμό της στρατηγικής τους.

• Διαφάνεια: Οι νομικές ενώσεις υπόκεινται σε κανόνες διαφάνειας, οι οποίοι αποσκοπούν στη διασφάλιση της ορθής διαχείρισης των πόρων τους και της νομιμότητας των αποφάσεών τους. Συγκεκριμένα, πρέπει να τηρούν τακτικούς λογαριασμούς, να δημοσιεύουν τους ετήσιους λογαριασμούς τους και να υποβάλλουν εκθέσεις για τις δραστηριότητές τους στα μέλη τους.

• Ευθύνη: Οι νομικές ενώσεις είναι υπεύθυνες για τις πράξεις και τις αποφάσεις τους απέναντι στα μέλη τους, αλλά και απέναντι σε τρίτους με τους οποίους συνεργάζονται. Μπορούν να διωχθούν σε περίπτωση υπαιτιότητας ή μη εκπλήρωσης των υποχρεώσεών τους.

Συνοπτικά, οι ενώσεις νομικών δομών επιδιώκουν μη κερδοσκοπικούς σκοπούς, δημιουργούνται με βάση την ελεύθερη συμμετοχή των μελών τους, έχουν μεγάλη αυτονομία στη διαχείρισή τους, υπόκεινται σε κανόνες διαφάνειας και είναι υπεύθυνες για τις πράξεις και τις αποφάσεις τους.

ΤΟΠΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

Στη Γαλλία, μια εδαφική αρχή είναι μια νομική οντότητα δημοσίου δικαίου που ασκεί ορισμένες εξουσίες εντός της επικράτειάς της, οι οποίες της έχουν ανατεθεί από το Κράτος.

Το άρθρο 72 του Συντάγματος προβλέπει την ύπαρξη τοπικών αρχών· αυτές λαμβάνουν «αποφάσεις για όλες τις εξουσίες που μπορούν να ασκηθούν καλύτερα στο επίπεδό τους».

Το ίδιο άρθρο ορίζει ότι αυτές οι κοινότητες αυτοδιοικούνται ελεύθερα μέσω εκλεγμένων συμβουλίων. Έτσι, έχουν νομική και οικονομική αυτονομία, αλλά έχουν μόνο διοικητικές εξουσίες που τους έχουν ανατεθεί από το νόμο.

Οι τοπικές αρχές διακρίνονται από άλλες δημόσιες νομικές δομές από ορισμένες ιδιαιτερότητες, όπως:

• Εγγύτητα: Οι τοπικές αρχές είναι τοπικές δομές που βρίσκονται όσο το δυνατόν πιο κοντά στις ανάγκες των πολιτών. Είναι υπεύθυνες για την παροχή τοπικών δημόσιων υπηρεσιών όπως ο περιφερειακός σχεδιασμός, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, η υγεία, οι μεταφορές κ.λπ.

• Αυτονομία: Οι τοπικές αρχές έχουν μια ορισμένη αυτονομία στη διαχείριση και την οργάνωσή τους, ακόμη και αν αυτή περιορίζεται από το νόμο. Έτσι, μπορούν να καθορίσουν την τοπική τους πολιτική και να υιοθετήσουν κανόνες προσαρμοσμένους στην επικράτειά τους.

• Ο αιρετός χαρακτήρας: Οι τοπικές αρχές διοικούνται από τοπικούς αιρετούς αξιωματούχους, οι οποίοι εκλέγονται από τους πολίτες κατά τη διάρκεια των τοπικών εκλογών. Αυτοί οι αιρετοί αξιωματούχοι είναι υπεύθυνοι για τη λήψη σημαντικών αποφάσεων για τη διοίκηση της τοπικής αρχής.

• Χρηματοδότηση: Οι τοπικές αρχές έχουν τον δικό τους προϋπολογισμό, ο οποίος αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από τοπικούς φόρους (φόρο ακίνητης περιουσίας, φόρο στέγασης κ.λπ.) και κρατικές επιχορηγήσεις. Μπορούν επίσης να εισπράττουν τα δικά τους έσοδα ανάλογα με τις δημόσιες υπηρεσίες που παρέχουν.

• Συνεργασία: Οι τοπικές αρχές μπορούν να συνεργάζονται μεταξύ τους για την εκτέλεση κοινών δράσεων, την κοινή χρήση εξοπλισμού ή υπηρεσιών ή την κοινή χρήση των πόρων τους. Αυτή η συνεργασία μπορεί να πραγματοποιηθεί σε διαδημοτικό, νομαρχιακό, περιφερειακό ή διεθνές επίπεδο.

Συνοπτικά, οι τοπικές αρχές έχουν ως αποστολή την παροχή τοπικών δημόσιων υπηρεσιών, έχουν μια ορισμένη αυτονομία στη διαχείριση και την οργάνωσή τους, διευθύνονται από τοπικούς αιρετούς αξιωματούχους, έχουν τον δικό τους προϋπολογισμό και μπορούν να συνεργάζονται μεταξύ τους.

ΟΜΑΔΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ και ο ΓΚΠΔ

Μια ομάδα οικονομικού συμφέροντος (ΟΟΣ) είναι μια ομάδα με νομική προσωπικότητα που επιτρέπει στα μέλη της (από τα οποία πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον δύο) να συνενώνουν ορισμένες από τις δραστηριότητές τους προκειμένου να αναπτύξουν, να βελτιώσουν ή να αυξήσουν τα αποτελέσματα αυτών των δραστηριοτήτων διατηρώντας παράλληλα την ατομικότητά τους. Η ομάδα μπορεί να έχει αστικό ή εμπορικό σκοπό. Αυτή η ενδιάμεση δομή μεταξύ μιας εταιρείας και ενός σωματείου, της οποίας ο σκοπός μπορεί να είναι μόνο η επέκταση της δραστηριότητας των μελών της, θεσπίστηκε με το διάταγμα της 23ης Σεπτεμβρίου 19672, το οποίο έχει πλέον ενσωματωθεί στον Εμπορικό Κώδικα στα άρθρα L251-1 [αρχείο] κ.ε.

Ο ΟΟΣ καταγράφεται σε γραπτό έγγραφο που περιέχει ορισμένες πληροφορίες και πρέπει να καταχωριστεί στο εμπορικό και εταιρικό μητρώο (RCS).

Τα μέλη του ΟΟΣ ευθύνονται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον για τα χρέη, γεγονός που αφαιρεί μέρος των τόκων του και δυσχεραίνει τη χρήση του.

Ωστόσο, ο ΟΟΣ έχει το πλεονέκτημα ότι υπόκειται σε πολύ ευέλικτους νομικούς κανόνες, ιδίως όσον αφορά το μετοχικό του κεφάλαιο (δυνατότητα σύστασης χωρίς κεφάλαιο), τον σκοπό του (ο οποίος μπορεί να είναι αστικός ή εμπορικός) ή τις οργανωτικές του μεθόδους. Πρέπει να δοθεί μεγάλη σημασία στη διατύπωση του σκοπού του ΟΟΣ, επειδή ο όμιλος δεσμεύεται έναντι τρίτων με οποιαδήποτε πράξη των διευθυντών που εμπίπτει στον εν λόγω εταιρικό σκοπό.

Η επιλογή του ΟΟΣ στο πλαίσιο ενός έργου πρέπει να γίνεται με προσοχή, καθώς περιορίζει τις δυνατότητες μεταγενέστερης διαφοροποίησης, εάν είναι απαραίτητο, και επιπλέον, το κόστος μιας πιθανής μετατροπής της επωνυμίας της εταιρείας θα είναι γενικά απαγορευτικό από φορολογικής άποψης.

Μια GIE αποτελείται από διάφορες εταιρείες. Ένα άτομο που προσλαμβάνεται από αυτήν την ομάδα θα εργάζεται με μερική απασχόληση για αυτές τις εταιρείες.